Gisteren waren de twee liefjes alweer 9 maandjes, wat is de tijd dan eigenlijk voorbij gevlogen! Als de dag van gisteren weet ik nog dat ze net waren geboren, dat ik mijn hart meteen verloor aan meisje Mystic en dat het bij ons eerste knuffelbezoekje meteen duidelijk was, Hunter en Mystic die zouden voor altijd samen blijven. En wat een super keuze is dat geweest, het is elke dag weer een feestje met deze twee knapperds. Alle twee een enorm lief en zachtaardig karakter, passen erg goed in de groep en hebben met geen enkele een probleem. Hunter de vrolijke Frans en Mystic meisje het Engeltje, alle twee zo verschillend in looks maar alle twee zo bijzonder voor me. Hunter die altijd meerdere keren per dag op me af komt rennen om op schoot te komen liggen, het liefst zo dicht mogelijk onder mijn kin om dan luid knorrend melkbewegingen te maken met zijn grote stampers. Mystic meisje die altijd in mijn buurt is, voor me uit rent als ik naar bed ga om dan even haar knuffelmomentje te pakken.
We krijgen vaak complimenten over deze twee kindjes, fokkers die vragen of Hunter ook buitendekkingen doet, mensen die informeren of ze ook een nestje gaan krijgen en fokkers die vragen of Mystic nog beschikbaar is. Het is jammer voor die mensen, maar nee ze zijn alle twee geholpen en we zijn liefhebbers van het ras maar geen fokkers. Toch is het een hele eer, een teken dat anderen ook wel zien wat ik zie, dat deze twee lieverds naast hun geweldige bijzondere zachtaardige karakter ook nog eens enorm mooi zijn.
It's all in the family!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten