Wie roddelt wordt beroddeld

Onder het motto "maak van je hart geen moordkuil" toch even een bepaalde vorm van opheldering. Naar zeggen schijnen er nogal mensen te zijn met de vraag waarom we twee kittens uit Duitsland krijgen en niet een kitten uit de combinatie die we eerder gepland hadden bij de fokster van drie van onze coontjes. Als mensen nu mij zelf die vraag zouden stellen hadden ze zich dit ook niet af hoeven te vragen, want uiteraard ben ik altijd bereid mensen hun vragen gewoon te beantwoorden. Maar blijkbaar is het voor sommige mensen nog steeds heel moeilijk om iemand gewoon persoonlijk aan te spreken en is het gesprek met derden aangaan gemakkelijker. Wat daar de reden van is vraag ik me nog altijd af, want als ik iets wil weten dan vraag ik het iemand gewoon en hoef ik niet via via dingen te weten te komen. Daarbij is het altijd de vraag wat er vanaf de andere kant verteld wordt, misschien is dat verhaal wel heel anders dan ons verhaal.

Omdat ik denk dat de mensen die via via graag praten vast ook mijn blog in de gaten zullen houden leek dit me wel een makkelijke en openbare manier om wat opheldering te geven in de vragen die er blijkbaar zijn. Natuurlijk zou het fijner zijn als ik mensen persoonlijk ons verhaal kon vertellen, maar omdat we niet weten wie er nu via via kletsen is iets openbaar plaatsen eigenlijk de enige manier om die mensen ook te bereiken met ons verhaal.

We zouden inderdaad twee kittens in de toekomst verwelkomen die geboren zijn en geboren zouden worden bij de zelfde fokster waar we al drie coontjes van hebben. We hebben daar inderdaad ook heel erg naar uitgekeken en hebben de geboorte altijd positief tegemoet gezien. Ons geluk kon dan ook niet op toen de kittens eenmaal waren geboren, 7 kittens waarvan 6 katertjes en omdat we graag een katertje wilde was het een groot feest. Maar treurig genoeg verliep de ontwikkeling van de kittens iets anders dan verwacht. Iets wat altijd kan gebeuren en waar we als mens spijtig genoeg niet altijd grip op hebben. Van de 7 kittens bleven er uiteindelijk 2 over en we hebben hier ook zeker verdriet van gehad. Al heb je kittens nog niet in het echt gezien, je ziet foto's en volgt ze en hebt ook echt het gevoel dat je toekomstige kindje er tussen zit en natuurlijk doet het dan pijn als deze overlijden. Ondanks dat de twee overgebleven katertjes niet geheel waren waar we eerst van droomde (qua kleuren) zagen we het alsnog wel positief in, we vinden kleur namelijk niet het belangrijkste bij het verwelkomen van een nieuw kindje. Maar omdat de fokster erge twijfels had bij gezondheid van kittens uit deze combinatie en het overlijden van de broertjes en zusje kwamen er wel onzekerheden om de hoek kijken. Ook al zijn wij geen fokkers ook wij kijken natuurlijk naar gezondheid binnen de lijnen, is bewust kiezen voor een kitten waarbij misschien gezondheidsproblemen een rol gaan spelen wel verstandig? En als een fokker zich zorgen maakt is dat dan een reden om ons ook zorgen te maken? Wij vonden van wel, de kittens waren nu nog klein, we hadden nog geen keuze gemaakt en ze nog niet in het echt gezien, het was voor ons de beste beslissing om aan te geven dat we bepaalde zorgen hadden door de zorgen die de fokster meerdere keren had uitgesproken. Toen we vroegen om in overleg te gaan met de fokster wat wel of niet verstandig was kwam er jammer genoeg geen duidelijk antwoord en hebben we besloten het risico niet te nemen. Qua gezondheid weten we bij de maine coons wel het één en ander maar we zijn en blijven liefhebbers, we zijn er van overtuigd dat als een fokker zorgen heeft het voor ons als liefhebber niet meer dan logisch is om dit ook serieus te nemen. We hebben qua gezondheid en teleurstellingen al redelijk wat voor onze kiezen gehad als het om fokkers gaat en we zijn van mening dat we dergelijke dingen nooit bewust op moeten zoeken of aan moeten gaan. De fokster was van slag door de kittens die waren overleden, iets wat heel logisch is, het is voor een fokker ook heel erg om zoiets mee te maken. Jammer genoeg werden hierdoor wel uitspraken gedaan die ons nogal hebben geraakt. Voornamelijk over bepaalde lijnen waar mee gefokt wordt, de uitspraken hoeven we hier niet te herhalen maar wij zijn van mening dat deze uitspraken over dieren niet terecht zijn geweest. Ook was het nog erg onduidelijk of de twee katertjes wel geplaatst zouden worden of dat ze zouden blijven, dit omdat de fokster toch een band met de twee zou hebben na deze gebeurtenissen. Iets wat wij heel goed begrijpen maar wat voor ons ook meewoog in onze beslissing. We hebben vorig jaar meegemaakt dat we ons hart verloren aan Rico, we elke week op knuffelbezoek gingen vanaf de eerste week, we van dit kitten gingen houden en het was dan ook een klap toen we eenmaal op dertien weken te horen kregen dat hij niet zou gaan verhuizen. Als er aangeven wordt dat kittens misschien niet weg gaan moeten we dan wel ons hart verliezen aan deze kittens en dit in combinatie met de zorgen over gezondheid? Wij vonden het risico te groot en hebben dit dan ook niet gedaan. Omdat er door teleurstellingen van wat de fokster nu met de overleden kittens had meegemaakt zorgen en onduidelijkheden waren over wel of niet te fokken combinaties in de toekomst en er ook fokkers waren die voor de toekomst nog op de kitten lijst stonden was het voor ons onduidelijk of er nog kans was op onze droomkittens. Laat daarbij voorop staan dat wij nooit uit ons zelf twijfels hebben gehad over gezondheid, wij hebben enkel de zorgen van de fokster serieus genomen en zijn daar in mee gegaan. Wij zouden het spijtig vinden als er een beeld wordt gevormd dat we dit alles zelf bedacht hebben, want dat is dus zeer zeker niet het geval. We stonden met de fokster ook vriendschappelijk op goede voet, tenminste dat hebben we altijd wel gedacht. Maar toen we hoorde dat er nogal over ons gesproken werd en dingen een eigen verhaal gingen hebben zonder ons er in te betrekken hebben we onze mening hierin moeten bijstellen. Het is erg spijtig als mensen over elkaar praten en blijkbaar niet met elkaar! Omdat toekomstige plannen voor kittens en eventuele kans op een kitten dus onzeker waren zijn we inderdaad ons geen informeren en oriënteren bij anders fokkers en bekeken welke combinaties ons aanspraken. Daar is denk ik ook niks mis mee, wij hebben namelijk een droom en wij willen die graag uit laten komen en als dat niet kan op het pad die je eigenlijk in gedachten had dan zoek je inderdaad een ander pad, er gaan meer wegen naar Rome heb ik altijd geleerd. Uiteindelijk ging ons pad naar Duitsland en bleek er niet één maar twee dromen daar uit te komen. Onze twee laatste dromen inderdaad en wat maakt het uit waar een droom vandaan komt als je hart laat weten dat het goed is. Wij hebben er een goed gevoel bij, en inderdaad, we weten dat fokkers elkaar vaak het licht niet in de ogen gunnen. Dat hebben we inderdaad wel gezien en meegemaakt, zo kletsen ze over elkaar en zo zitten zo schijnheilig bij elkaar op de koffie. We hebben heel wat dingen gehoord en gezien en hebben ons geregeld verbaasd over hoe schijnheilig mensen in elkaars gezicht kunnen doen maar achter de rug om.... Maar dat is niet ons probleem, dat moeten mensen onderling inderdaad maar uitvogelen. En achter onze rug om zijn de verhalen ook niet gering, we hebben het één en ander onder ogen gekregen van dingen die getypt zijn en we kunnen enkel zeggen dat onze visie op het woord "vriendschap"  niet is dat je zo over vrienden spreekt. 

Dat we door de grote afstand geen knuffelbezoekjes hebben met onze kittens vinden we na alle ervaringen die we hebben gehad eigenlijk geen groot probleem. We hoeven niet meer zo nodig een "band" of "vriendschap"  te krijgen met een fokker van onze kittens. Het hoeft voor ons niet meer te persoonlijk te worden zo krijgen we in ieder geval ook niet de persoonlijke teleurstelling. We worden erg leuk op de hoogte gehouden over onze twee liefjes, krijgen geregeld mooie foto's en volgen zo toch op de voet de ontwikkeling van onze toekomstige kindjes. En het echte genieten dat komt toch pas als de kleintjes echt bij je thuis zijn, ook als je wel geregeld knuffelbezoekjes hebt. 

We hebben vaak verhalen aangehoord, roddels meegekregen en gezien hoe fokkers/vrienden op elkaar reageren in een vorm van "slijmen" maar wij vergeten niet wat fokkers over anderen tegen ons verteld hebben. En inderdaad, als ze dit bij elkaar kunnen doen, dan zullen ze dit dus ook wel bij en over ons kunnen doen. Of we er waarde aan moeten hechten is een tweede, ik zal er zeker niet wakker van liggen. Maar jammer is het wel dat de mensen te zwak zijn om het gesprek met ons zelf aan te gaan.  Wat wij wel enigszins grappig vinden is dat de mensen die roddelen met bepaalde personen ook weer terug roddelen tegen ons, zo wisten we ook wat bepaalde mensen over ons zeiden en was het cirkeltje weer rond. 

Wij hebben met niemand eigenlijk iets van doen, alleen met elkaar en onze diertjes. Als wij in Januari onze kleintjes gaan ophalen is ons gezinnetje definitief compleet en is het voor ons enorm genieten. Wij hebben dan met fok wereld eigenlijk niks meer te maken en de mensen waar wij in het echte leven mee omgaan zijn mensen die ons ook goed kennen en onze beweegredenen in keuzes weten en begrijpen. De mensen die achter onze rug praten en ons leven schijnbaar erg boeiend vinden zijn sowieso mensen die ons in het echt verder niet kennen of een rol in ons echte leven spelen. Wij bieden mensen de kans om online een deel van ons leventje te zijn, door onze blog, het meedoen op fora's en de berichten en foto's op onze Facebook. Dat mensen hierdoor een deel van ons online leven zijn wil niet zeggen dat deze mensen ons ook kennen, dat is ook de reden dat we er niet wakker van liggen wat deze mensen van ons vinden of wat ze over ons vertellen tegen elkaar. Maar het is wel ons goede recht om ook onze mening en onze ervaring dan nu te delen en dat hebben we hierbij dan ook meteen gedaan. Mensen mogen er mee doen en er van vinden wat ze willen, dit is het en meer is er niet van te maken! Wij kunnen loslaten en genieten van ons leven, wij zijn geen onderdeel van fokwereld en zijn niet afhankelijk van anderen, dat zijn we alleen van elkaar. Wij doen niet aan shows en hoeven niet schijnheilig te doen als we op een show naast iemand zitten waar we de dag ervoor nog druk over aan het roddelen waren. De mensen die zo hard roddelen zullen wel altijd moeten denken wie er nu oprecht naar hun toe is en wie er niet oprecht is en dat lijkt ons een stuk zwaarder dan dat mensen waar je niks mee van doen hebt een roddel de wereld in helpen en kletsen met mensen die voor ons geen rol in het leven spelen. 

Laat ons leven en onze diertjes zeer zeker gesprek van de dag zijn, het is eigenlijk ook een teken dat we zeer boeiende mensen zijn, iets wat wij zelf wel weten, we houden tenslotte niet voor niks zo van elkaar en van de diertjes die we hebben en stiekem is het best leuk te weten dat ons leven een inspiratie is voor kletsend maine coon land.  Ons heeft het in ieder geval ook opheldering gegeven, zo zijn we tot de conclusie gekomen dat roddels die we ooit aanhoorde wellicht geheel anders zijn dan dat ze ons werden verteld. Zijn we er achter dat mensen waar over geroddeld werd wellicht helemaal niet zo slecht zijn als ze werden voorgedaan en zo weten we iets wat we altijd al wisten en dat is dat een verhaal altijd twee kanten heeft. Maar voor ons is één ding heel zeker, wij kunnen het achter ons laten en enorm gaan genieten van onze toekomst en onze diertjes en dat, dat is voor ons het aller belangrijkste wat er is!

"Someday, somewhere, anywhere, unfailingly, you'll find yourself, and that, and only that can be the happiest or bitterest hour of your life"

~~ Pablo Neruda ~~