dinsdag 23 december 2014

Het begin van mijn echte leven


Op 23 December 2012 zag ik na bijna 10 jaar de man terug die een enorme grote rol in mijn leven zou gaan spelen. Na een fijne vriendschap verloren we elkaar in 2002 uit het oog tot ik opeens in 2011 een vriendschapsverzoek via Facebook kreeg en we weer met elkaar in contact kwamen. Eigenlijk volgde we elkaar een jaar alleen via Facebook en waren er niet echt persoonlijke berichten naar elkaar toe. Dit begon pas in December 2012, toen hadden we het over oude foto's en hij zou er nog wat hebben die ik niet meer had. We kwamen er achter dat we al bijna 10 jaar lang nog geen 5 kilometer bij elkaar vandaan woonde. Hij aan de ene kant van de rotonde en ik aan de andere kant. In de tijd dat onze vriendschap verwaterde zijn we ook alle twee verhuisd, niet wetende dat we dus al die jaren heel dicht bij elkaar woonde. We spraken af dat hij langs zou komen en dat hij dan ook de oude foto's zou meenemen. We zijn nu twee jaar verder, en hij kwam inderdaad op 23 December langs, maar de foto's moet ik nog steeds krijgen! 

Toen we elkaar weer terug zagen voelde het meteen heel vertrouwd, alsof de tijd had stilgestaan en er geen 10 jaar voorbij waren gegaan. We konden wel blijven kletsen met elkaar en snapte alle twee eigenlijk niet goed waarom we nooit meer contact met elkaar hadden gehad. 

Het gevoel was wel bijzonder maar ik zocht er niet meteen iets achter, een mooie vriendschap terug gevonden dacht ik. Maar de dagen die volgde spraken we elkaar erg veel via Whatsapp en Facebook-Chat. De gesprekken voelde erg fijn aan, we deelde muziek met elkaar, leuke gesprekken, serieuze gesprekken, een lach en een traan, het kwam allemaal wel voorbij. 

Toen ik van hem hoorde dat hij met de oud en nieuw waarschijnlijk alleen thuis was sprak mijn hart dat niemand met zulke dagen alleen zou moeten zijn. Mijn ouders zouden komen met oud en nieuw zoals elk jaar en deze kende hij al van tien jaar geleden dus waarom kwam hij niet gewoon hier gezellig langs. Zo gezegd was zo gedaan en toen hij die avond hier binnen stapte had ik nooit gedacht dat op dat moment mijn echte leven pas zou gaan beginnen!


Het was een hele gezellige avond, we hebben gelachen met elkaar en goede gesprekken gehad, ook mijn ouders konden het al meteen goed met hem vinden. We wenste elkaar vrolijk een gelukkig nieuw jaar, keken naar het vuurwerk en dronken een glaasje champagne. Toen mijn ouders weg waren ging de muziek aan en kwamen de andere flessen drank op tafel. De uren vlogen voorbij en het viel me op dat hij steeds dichterbij me kwam zitten! En toen ineens was daar dat moment, het moment waarop er iets mijn hart binnen schoot en wat alles positief veranderde. Buiten was het vuurwerk al lang voorbij, maar bij mij in mijn hart begon het nu pas echt! We hebben het licht zien worden, we hebben het middag zien worden en we hebben anekdotes gemaakt die vast elk oud en nieuw als herinnering weer boven zullen komen. 


Toen hij naar huis was sloeg bij mij bepaalde twijfel toe. Was dit wel echt, was het vluchtig, kwam het door de drank? Mijn ervaring met mannen in mijn leven is nu niet bepaald positief geweest dus de onzekerheid kon ik wel plaatsen. Maar toen mijn mobiel bliepte en ik een berichtje van hem kreeg maakte ik een sprongetje, misschien was het voor hem toch ook wel veel meer dan even vluchtig? En dat bleek zeker zo te zijn, er ging geen uur voorbij zonder dat we berichten naar elkaar zonden, nachten lang waren we met elkaar in gesprek en al snel kwam hij weer terug waarna hij eigenlijk nooit meer weg is gegaan. En nu twee jaar later is hij hier nog, zijn er veel dingen veranderd in ons leven, hebben we mensen zien komen en hebben we mensen zien gaan. Hebben we problemen op ons pad gekregen maar hebben we ze samen altijd weer overwonnen. Hebben we inmiddels 5 coonkindjes samen in ons leven gekregen en komen in Januari onze twee laatste coonkindjes daar nog bij. We hebben velen mooie herinneringen gemaakt met elkaar en elke dag ging ik meer en meer van hem houden! 


Mijn aller liefste, aller knapste en aller speciaalste Louis, the love of my life, de man die mijn leven twee jaar geleden pas echt liet beginnen! De man die mij heeft laten zien dat echte liefde wel bestaat en de man die mij leerde dat je iemand wel voor de volle 100% kan vertrouwen zonder bang te zijn dat je verliest en los moet laten. 

Ik ben enorm trots op hem, trots op ons en trots op onze diertjes! En ik kijk enorm uit naar alle mooie jaren die we samen nog gaan krijgen.

*Ik hou van jou lieverd, voor nu, voor eeuwig en voor altijd*
*Dank je wel dat je in mijn leven wil zijn*
*Dank je wel dat je de beste papa voor onze diertjes bent*
*Dank je wel dat ik met trots mag zeggen dat je mijn grote liefde bent*
*Dank je wel dat ik jouw meisje mag zijn*



1 opmerking:

  1. ♡♡♡ Wauw ♡♡♡
    Ik zou nu zoveel moois kunnen zeggen maar iemand was mij voor en omschreef wat ik sinds die afgelopen jaar voel!

    Als je echt van iemand houdt 
    Iemand alles toevertrouwd 
    Eén die echt weet wie je bent 
    Ook je zwakke plekken kent

    Die je bijstaat en vergeeft 
    Eén die naast en in je leeft 
    Dan voel je pas wat leven is                     
    En dat liefde geven is!

    Toon Hermans

    Van jou krijg ik zoveel meer dan ik ooit terug zou kunnen geven, ik hou van jou met heel mijn hart......always and forever love.........Jouw ventje Louis

    BeantwoordenVerwijderen