Toen ik in 2003 van de stad verhuisde naar het gezellige dorp waar we nu wonen kwam ik tijdens mijn wandelingen op het dorp altijd een oudere vrouw tegen waar ik vaak een praatje mee maakte. Ze woonde een straat schuin achter me en als ik mijn poort uit liep kon ik haar poort zo inlopen. Langere tijd later gingen we veel vriendschappelijk met elkaar om, ze had geen rijbewijs en was slecht ter been dus ik nam haar vaak mee naar de stad of de supermarkt en we gingen geregeld ergens gezellig een hapje eten. Toen ze me een keer een boek liet zien met foto's en verhalen over haar familie kwam ik een bekende foto tegen, na uitzoeken bleek Nel familie van mijn moeder te zijn en dus ook weer verre familie van mij. We gaan nu al tien jaar goed met elkaar om , gaan nog altijd af en toe gezellig met elkaar wat eten of ergens een lekker bakje koffie doen en elk jaar in December ga ik met haar kerstinkopen doen. Gisteren was het ook weer zover en ook ik werd weer verwend door haar. Een December kraslot, mooi kerststukje voor op tafel die veilig voor de katten is, een heerlijke kerststol en we zijn lekker wezen lunchen. Sommige rituelen daar moet je nooit afstand van doen, de rituelen die Nel en ik elk jaar weer herhalen behoren daar zeer zeker onder! Met de kerst is het onze beurt om weer iets voor haar terug te doen, dan krijgt ze van ons altijd een uitgebreide kerstmaaltijd aangeboden en zo maken we elk jaar de cirkel van vriendschap weer mooi rond.
Echte vrienden blijven zeldzaam maar Nel is volgens mij wel een hele een fijne vriendin en het is ook fijn zo af en toe iemand te helpen al is het alleen maar voor een gezellig babbeltje!
BeantwoordenVerwijderen