Compleet

 

Coontastic Family Compleet

 

Met de komst van onze twee geweldige broertjes kunnen we zeggen dat we helemaal compleet zijn. Een jaartje eerder dan gepland maar geen seconden spijt dat we er toch voor hebben gekozen twee broertjes tegelijk te nemen. Ze zijn zo enorm leuk samen dat het een mooi gevoel is dat ze voor altijd samen zullen zijn.

 

We hebben op onze toch naar compleetheid redelijk wat mee mogen maken, mooie momenten maar ook zeker hele nare momenten en dus was het met een lach en met een traan. Ik ben de fokster in Duitsland enorm dankbaar, ze heeft ons 5 geweldige mannetjes gegund, die naast gezond ook nog eens enorm lief en sociaal zijn en ik twijfel er niet aan dat Pablo en Mr. Dreamy weer net zo lief en sociaal zullen zijn.

 

Alle vooroordelen over de fokkers die meerdere nestjes met kittens tegelijk hebben mogen van mij allemaal van tafel worden geveegd. We hebben heel wat fokkers mogen bezoeken op onze zoektocht en hebben nu dus ook verschillende ervaringen gehad, maar de fokster in Duitsland is de positiefste ervaring geweest die we ooit gehad hebben. Niet alleen vanwege hoe ze het allemaal voor elkaar heeft met haar diertjes, maar vooral ook qua diertjes zelf, hoe ze van karakter zijn en hoe ze zijn gesocialiseerd , daaraan konden we al zien dat de fokster er enorm veel mee bezig is geweest en daar plukken wij nu de vruchten van.

 

Het is een rijkdom om elke dag van mijn kindjes te mogen genieten, hoe ze met elkaar omgaan in volledige liefde en harmonie, het enorme zachtaardige karakter van de Duitsertjes speelt daarin ook een grote rol, het zijn geen herrieschoppers en hebben enorm veel respect voor de al aanwezige diertjes in huis en mede daardoor kunnen we met trots zeggen dat ze allemaal dikke vriendjes zijn. Ze zullen in het begin zeker weer even moeten wennen aan de twee nieuwelingen, aftasten en verkennen, het is fijn dat de twee broertjes daarbij steun van elkaar hebben en ik twijfel er niet aan of ook deze twee liefjes zullen snel helemaal hun plekje hebben gevonden hier.

 

Nu we op het einde van onze zoektocht aan zijn gekomen denk ik nog even terug aan dingen die ooit gezegd zijn. Zoals dat een onwetend fokstertje ooit op een forum zei dat ze mij nooit een kitten zou verkopen. Dit gebaseerd op het feit dat onze diertjes in een voor haar te korte periode zou zijn ontstaan. Ik kon er om lachen, dit omdat ze sowieso geen fokster is waar ik voor een kitten zou informeren. Maar des te meer kan ik er nu om lachen omdat er zoveel fokkers zijn die openbaar durven uit te spreken dat ze zouden willen dat hun kittens allemaal in een thuis zoals bij ons zouden mogen wonen. En dat raakt mij veel meer dan de woorden van een onwetend persoontje die hier nooit is geweest of mij allerzins ook maar een beetje kent. Een persoon die ooit zo overdreven overal verkondigde dat ze een droomkitten had gevonden, weken lang de ogen uit wilde prikken met foto's van haar kitten. Tot de dag dat het kitten eindelijk bij haar thuis kwam en één van haar poezen daar niet zo blij mee was, stress kipperig en panikerend zal deze vrouw vast door het huis hebben gerend waarna ze na een avondje de fokster belde dat het kitten snel terug moest want het ging niet. En deze vrouw die mijn mening daarover onderuit wilde trappen door een verlaat berichtje te sturen toen ik 1 van mijn poezen heb moeten herplaatsen dacht nu ineens haar gelijk te kunnen behalen. Wellicht denkende aan dat dit me zou raken, maar het raakte me niet. Dat deze poes hier niet op haar plek was had namelijk niks te maken met mezelf of dat de poes geen enkele kans heeft gehad. Het beestje was gewoon geen groepskat, zit veel beter op haar plek met 1 vriendje en liefde is ook kunnen loslaten. Dit staat totaal niet in vergelijk met een kitten die niks verkeerd gedaan heeft na een paar uurtjes alweer laten ophalen omdat 1 poes even niet blij is en niet eens de tijd heeft gekregen wel blij te worden van haar nieuwe vriendje. Als hier nieuwelingen in de groep komen is er ook altijd even onrust, dan blazen de poezen en sommige katers ook naar de nieuweling, vaak heeft het zo een dag of drie nodig voordat dan de harmonie weer hersteld is. Dit weet ik uit ervaring en ik begeleid dit zo goed mogelijk door 24/7 met mijn kindjes bezig te zijn en dan vooral op zulke momenten.  En mede daardoor kan ik zeggen dat kittens hier al heel erg snel hun draai vinden in de groep en dat er nadat 1 poes is herplaatst tot nu toe geen enkele onrust meer in de groep is geweest. Mensen die in hun hoofd en verscholen achter hun computerscherm dromen over dat ik ook de mist in zou gaan, zelfs zouden wensen dat er in mijn groep FIP uit zou breken, want dat hebben ze tenslotte zelf meegemaakt en ik zou het met een grote groep katten ook over me afroepen. Dat mensen dit mij toewensen vind ik prima, maar ze staan er niet bij stil dat ze daarbij dan wel mijn dieren eigenlijk ziek en dood wensen, dat zegt dus al genoeg over het verrotte zwarte karakter van deze mensen. Tjah, jaloezie en afgunst, het doet hele vreemde en nare dingen met mensen. Wat zullen ze zich enorm rot voelen als ze lezen en zien dat het mijn diertjes erg goed vergaat. En jawel ook hier kan op een dag iets gebeuren, mijn dieren zijn niet immuun voor ziektes of een dodelijke ziekte zoals FIP. Maar mocht dit ooit gebeuren zal ik dit met verantwoording dragen en zorgen dat mijn dieren het beste krijgen en nooit zullen afzien/lijden. Maar ik zal nooit denken dat dit dan mijn eigen schuld is geweest, of dat dit komt doordat ik 10 katten heb. Ik heb het namelijk teveel zien gebeuren bij mensen die maar 2 of zelfs 1 kat hadden. En dan de spookverhalen, dat wij onze kittens vast wel tegen mindere betaling zouden hebben gekregen in Duitsland, omdat we zo goed bevriend zouden zijn met de fokster en zo lovend over haar spreken. Was het voor ons maar zo een feest, er is heel hard gewerkt en gespaard om onze diertjes in ons leven te krijgen en we hebben net zoveel moeten betalen bij de fokster als ieder ander. Ik denk ook niet dat deze fokster te koop is in ruil voor mooie praatjes en wat reclame, dit heeft ze namelijk helemaal niet nodig zoals het een goede fokster betaamd. Je hebt mensen die hun geld verdrinken in de kroeg, of wekelijks met geld smijten middels het shoppen van kleding. Wij zijn niet zulke mensen, wij lopen niet met de laatste mode mee of hangen elk weekend ergens aan de bar. Bij ons staat de verzorging van onze diertjes op de eerste plaats en soms is er tijd voor een lekker etentje met zijn tweetjes, maar verder zijn wij totaal geen luxe paardjes en vinden wij ons geluk gewoon bij elkaar en in de liefde. Iets wat voor sommige mensen waarschijnlijk bijna onvoorstelbaar is, maar ook dit zegt dan weer meer over hun leventje dan over die van ons.

 

Tjah, jaloezie en afgunst, ik kan er tegenwoordig boeken vol over schrijven en het blijft me toch telkens weer verbazen dat een menselijke kat in het nauw zulke rare sprongen kan maken. Ook het achterbakse gedrag van sommige mensen blijft me telkens verbazen, het geroddel van fokkers onderling achterom elkaars rug en de haat en nijd die er onderling is. Gelukkig heb ik nooit in konten hoeven kruipen om mijn diertjes bij me te krijgen. De roddels die soms over mij voorbij komen, dat ik wel een fokker zou zijn en dat ik zelfs kittens heb gehad (jawel die hier geboren zijn) , het is echt bijna te lachwekkend, maar eigenlijk is het ook enorm triest!

 

Ik ben the love of my life elke dag weer enorm dankbaar, dat hij ondanks mijn grote liefde voor dieren en mijn droom voor een groot dierengezin van me is gaan houden en mijn leven zoveel kleur heeft gegeven. Als ik alleen was geweest had ik deze dromen ook zeker niet uit kunnen laten komen, het was de liefde die eerst kwam, iets waar ik al lange tijd niet meer in geloofde. The love of my life heeft mij de hoop op echte liefde terug gegeven en heeft laten zien wat echte liefde nu werkelijk is. Ik ben hem elke dag weer dankbaar dat hij er nooit negatief tegenover heeft gestaan om mijn dromen werkelijkheid te laten worden. Mijn diertjes hadden zich geen betere mensenpapa kunnen wensen en ik had me geen lievere en betere partner kunnen wensen. Samen tegen de rest van de wereld, niet alleen toen, niet alleen nu, maar ik weet zeker, voor altijd!

 

Maar we zijn compleet en op het einde zie je dat ik toch het aller hardste lach. En het stemt me eigenlijk ook wel vrolijk dat ik de jaloerse verafschuwende mensen vast nog heel veel uren van frustratie zal gaan bezorgen met mijn eindeloze verhalen en foto's van mijn gelukkige leventje en mijn geweldige diertjes. En ja, ook hier zullen er mindere dingetjes gebeuren, we zijn mensen en we hebben levende wezentjes in huis, deze kunnen ziek worden en nog erger ze kunnen overlijden. Maar de tijden die ik nu beleef met mijn diertjes, alle liefde die ik elke dag weer van ze krijg en alle mooie herinneringen die ik met hun samen maak... Dat neemt niemand, maar dan ook niemand me ooit nog af.

 

We zijn compleet en daar heeft niemand ons van kunnen weerhouden en ik ga in liefde en geluk aftellen naar Augustus, de dag waarop ik met mijn twee laatste kindjes het huis binnen kom en kan zeggen:

 

"De Coontastic Family is COMPLEET"