zondag 22 maart 2015

Lieve Princess Jumaana


Lieve Princess Jumaana,

Ik schrijf dit met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel, want ja, mama is nog heel erg verdrietig en zit momenteel in een rollercoaster van emoties en gevoelens. Ik weet nog als de dag van gisteren dat we jou op gingen halen bij de fokster. Ik had jouw foto's gezien en was meteen verliefd! Mijn droom meisje, dat was in gevoel meteen duidelijk. Onze eerste raskat die we samen kochten en wat was ik gelukkig toen ik jou voor het eerst in mijn armen had! Je was eenmaal thuis al snel vriendjes met ons, de hondjes en Wollie de Wolf. Een voorbeeldig kitten die eigenlijk nooit stout was. Je groeide op tot een geweldig mooi, dapper en lief meisje, mijn Princesje! Vanaf je kittentijd had je al wat onzekerheid in je, vooral met spelen samen met Wolf en Eros dat snapte je soms niet helemaal. Of als ze je dan besprongen om een potje te stoeien, dan raakte je in paniek en wist je geen raad. Arm meisje! Natuurlijk kwam ik voor je op want zelf kon je dit niet zo goed. Je had ook altijd langer de tijd nodig om te wennen aan nieuwe dingen, als 1 van de katten naar de dierenarts was geweest bijvoorbeeld en een ander geurtje had, dat snapte je niet goed en dan blies je ze maar snel bij je weg. Blazen kon je goed, grommen ook, maar verder dan dat ben je nooit gegaan. Te lief was je zeker voor de anderen, want soms had je ze best wel even een tikje mogen geven. De laatste tijd vond Aruba het ook wel leuk om je een beetje uit te dagen en dat was voor jou ook helemaal niet leuk! Toch bleef je een lief en dapper meisje, liep je altijd met de staart in de lucht door het huis heen en bromde je de anderen gewoon bij je weg. Sliep je 's nachts bij me in bed en eiste je gewoon lekker je plekje op. We kunnen niet zeggen dat je ongelukkig was, maar 100% gelukkig was je denk ik ook niet. De andere katten wilde spelen, maar jij vond dat niks, hun snapte dat niet en jij snapte hun niet. Het was geen relaxte situatie voor jou, maar kon ik je wel loslaten? Heel lang heb ik met deze gedachten gezeten, ik hou zoveel van jou, je loslaten zou me veel te veel pijn doen en stiekem hoopte ik dat je nog wel zou bijdraaien of wel een keer 1 van de anderen op hun plek zou zetten. Maar die dag kwam niet. Wel kwam de dag waarop ik besefte dat ik voor jouw ultieme geluk moest kiezen. Wij hebben voor jou gekozen, wij hebben de verantwoording voor het geluk van onze diertjes. Jij was niet 100% gelukkig en de anderen diertjes werden er ook niet gelukkiger van als je blies of bromde als ze alleen nog maar voorbij kwamen wandelen. Je had ook zeker wel hele mooie momenten met ze, kwam er altijd bij als ik foto's aan het maken was of als ze vogeltjes aan het kijken waren buiten, je sloot jezelf niet af en was wel in de groep aanwezig en was er altijd als eerste bij als we gingen spelen met het laserlampje. Nieuwsgierig was je en er ontging je niks. Je zomaar herplaatsen dat wilde ik niet, ik wilde het zoeken binnen onze omgeving, mensen die ik kan vertrouwen en waarvan ik zeker wist dat jij het aller aller aller beste zou krijgen want dat is wat jij verdiend! En zo kwam de dag, Zaterdag hebben we jouw naar je nieuwe huisje gebracht. Twee lieve mensen, een lief zoontje en hun twee lieve maine coon katers. Maar wat een verdriet, jou weg brengen deed me zoveel pijn, ik heb de hele weg alleen maar kunnen huilen en de hele terug weg alleen maar tranen. Wetende dat je goed zit nu, hopende dat je na gewenning wel 100% gelukkig gaat zijn. En natuurlijk hebben we afgesproken dat als dit niet zo is we je weer komen ophalen. Nu ben je 1 dag weg, ik kan alleen maar denken aan jou en de tranen vloeien nog steeds. Mensen doen ons pijn met gemene uitspraken, denkende dat jij weg moest omdat morgen Thunder bij ons komt wonen. Maar mensen weten van niks, mensen kennen ons niet eens, kennen jou zelfs niet. Maar ze weten het voor hun gevoel wel allemaal zo goed! En weet je lief meisje, dat is waarom ik nu zo van dieren hou en waarom ik mensen meer en meer begin te verbannen. Dieren zijn niet gemeen, dieren zijn eerlijk en oprecht! En zo wilde ik naar jou toe ook eerlijk en oprecht zijn en jou het aller beste voor je hele leven geven. Jij moest natuurlijk niet weg omdat Thunder hier komt, want als je kon praten zou je ook vertellen dat Thunder al lang hier zou komen en jij dan al lang herplaatst zou zijn geweest. En natuurlijk hadden we geen centjes nodig om Thunder te betalen en moest jij daarom weg. Want Thunder hadden we al lang betaald en voor jou hebben we geen centjes gevraagd, we wilde geen geld maar we wilde voor jou de perfecte mensen , veel liefde en dat jij heel gelukkig zou worden. En je moest niet weg omdat de groep hier te groot was geworden, want dit was ook gebeurd als je alleen samen met Wolf en Eros was geweest, want tegen hun was je meestal nog het meeste aan het brommen. Maar mensen zijn gemeen, heel gemeen en mensen weten het altijd zo goed! Maar weet je meisje, alleen wij weten hoeveel we van elkaar houden en alleen wij kennen ons eigen verdriet en pijn. Vanochtend kreeg ik een foto, hoe je op bed lag bij Danielle, dit deed me zo goed! Vanmiddag een foto hoe je jouw eerste hapjes at in je nieuwe huisje, wat ben je toch dapper, dit ben je altijd al geweest! 

Mijn prutsen meisje, ik hoop zo dat je heel gelukkig mag gaan worden en het spijt me zo erg dat je dit hier niet kon zijn, niet 100%! Maar wat ben ik dankbaar dat we ander half jaar van jou hebben mogen genieten, wat ben ik dankbaar voor al die mooie momenten die je ons hebt gegeven. Dank je wel lief meisje, dank je wel dat je in mijn leven bent geweest en dat je altijd in mijn leven zal blijven want we worden gelukkig goed op de hoogte gehouden over hoe het met je gaat. Ik hoop dat je heel snel jezelf thuis zal gaan voelen en ik weet zeker, als dit zo is dan komen we je zeker nog een keertje opzoeken. Nu nog niet, nu zou dat niet goed zijn, want dat zou nog veel meer verdriet doen. Maar meisje, we gaan elkaar zeker nog een keer zien, dat beloof ik je! 

Wordt gelukkig mijn lieve mooie droom Princessje, dan is het mijn verdriet en pijn van nu meer dan waard geweest.

Ik hou van jou...
Nu
En voor eeuwig en altijd!

Dikke Knuffel,
Mama



4 opmerkingen:

  1. Heel aangrijpend en gevoelig geschreven lieve Nan.
    Ik geloof ook zeker wel dat Jumaana een liefdevol huisje heeft gevonden.
    Ik begrijp jullie verdriet in jullie hart, sterkte jullie.

    Liefs Henk-Jamy Land XXX <3

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel lieve Henk-Jamy voor je lieve woorden! Het is heel fijn dat er ook mensen zijn die ons, ons gevoel en de keuze die we maken wel begrijpen. Mensen om te koesteren.

    Dikke Knuffel voor jou!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Princess Jumaana een dame waar je echt van houdt, ze zal je warmte blijven geven ook al is ze niet gebleven! Je verstand zegt dat het goed is, maar in je ogen blinkt een traan. Je bent en blijft een supermamma en op afstand kijken we naar haar wel en wee.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan alleen maar zeggen RESPECT, het geluk van je kinderen gaat voor het gemis dat je voelt/ervaart ♥ ik begrijp je zo goed, soms moet je gewoon de juiste beslissing nemen al doet die nog zo'n zeer!

    BeantwoordenVerwijderen