Casa di Coontastic: Hoera! Hunter en Mystic 1 jaar

7 Februari 2014 was de grote dag, toen werden mijn twee liefjes Hunter en Mystic geboren. Ik weet het nog goed, het was op een Vrijdagochtend, net zoals vandaag. Een bijzonder moment en ik volgde de updates van de geboorte via whatsapp. Vanaf dat moment begonnen de heerlijke kriebels en zweefde ik op mijn roze wolk! We wilde heel graag een crème kater en er waren er drie geboren dus mijn geluk kon niet op! Toen ik de foto's zag verloor ik ook mijn hart aan Mystic meisje Mystic en toen ik de foto zag van haar waar ze 1 weekje jong was wist ik het zeker, dit is mijn meisje! En zo besloten we niet 1 maar twee kittens in ons hart te sluiten.

De kittens deden het enorm goed en complicaties waren er niet, ze groeide als kool en ontwikkelde van kleine wondertjes tot grotere wondertjes. Toen ze 5 weekjes jong waren gingen we op eerste knuffelbezoekje en maakte we ook onze definitieve keuze over welk katertje bij ons zou komen wonen. Overduidelijk, het was Savage Hunter die niet alleen op foto maar ook in het echt recht ons hart insprong en zo was onze keuze gemaakt.

Aan de weken van aftellen leek soms geen einde te komen maar om de twee weken op knuffelbezoek maakte het een stuk dragelijker. Het was elke keer genieten om ze weer even in het echt te zien, te knuffelen en met ze te spelen, het liefste zou je ze dan meteen mee naar huis willen nemen, maar dat kan natuurlijk niet. Ik maakte bergen foto's waar ik dan twee weken van kon genieten om vervolgens weer op bezoek te gaan.

De wondertjes 6 weekjes

Broer en zus 7 weekjes

Toen ze klein waren vormde deze twee lieverds al een erg mooi geheel en nu een jaar later is dit nog altijd zo. Het is enorm mooi om de band te zien tussen broer en zus en ik vind het altijd weer een bijzonder gevoel dat ze vanaf de geboorte altijd al samen zijn.

Nu een jaar later zijn ze uitgegroeid tot mooie grote pubers en hun karakter maakt het dat ik elke dag nog steeds verliefd op ze ben. Mystic uitgegroeid tot een dame van bijna 6 kilo. Mystic is echt mijn meisje, mijn engeltje, hoe ze altijd bij me is, niet op schoot maar altijd om me heen. Hoe ze altijd lief bij de douche op me staat te wachten en voor me uit rent naar bed als ik ga slapen, dat is haar moment, lekker knuffelen en kroelen. Haar rustige karakter en dappere houding maakt haar het vriendje van alle diertjes hier in huis, er is er geen eentje waar ze niet goed mee op kan schieten. En dan Hunter, mijn grote knuffelbeer van bijna 8,5 kilo. Wat een heerlijk ventje is dat toch, altijd vrolijk, nooit mopperen. Komt meerdere keren per dag op me af rennen en ploft dan lekker bij me neer om te genieten van een knuffelsessie. Een enorme dikke en lange vacht met krulletjes op zijn buik die na het kammen meteen weer een warboel vormen haha. Een zachtaardige goedzak waar ik echt alles mee kan doen en die nooit een poot uit zal slaan naar mij of de andere dieren.

Ze zijn schitterend ontwikkeld, nu al en voor mij zijn ze de mooiste en aller liefste van de hele wereld.

Broer en zus, voor altijd samen!