Mijn lieve en dappere mannetje Pablo kampte al een poosje met problemen aan zijn oor, de klachten waren redelijk vaag en moeilijk te koppelen aan iets. Eerst werd er gedacht aan een oorontsteking, een beginnende want we waren er snel bij, hij schudde niet met zijn kop, krabbelde niet aan zijn oor, had geen koorts of andere klachten, het enige wat zichtbaar was dat was een vies oortje. Dus aan de zalf en cleaner, maar het verbeterde niet, verlenging van de kuur, maar nog geen verbetering. Voor de derde keer in het oor laten kijken en deze was nog steeds niet schoon en trommelvlies bijna niet te zien. Dus besloten een swab te laten maken wat dan bij het labo onderzocht kon worden zodat we gericht kunnen behandelen met de juiste medicatie. Maar uit dat onderzoek kwam niks, geen mijten (wisten we al) , geen schimmels, bacteriën, gisten of andere dingen die de oorzaak konden zijn. Dus toen op verwijzing van de dierenarts naar een KNO arts gegaan.
(Onderweg naar de specialist)
Daar kon hij gisteren terecht, hij moest nuchter zijn want voor goed onderzoek moeten ze onder narcose zodat er diep genoeg in het oor gekeken kan worden. De specialist vertelde meteen dat als ze dan iets zouden vinden dit ook meteen behandeld zou worden zodat een tweede narcose niet nodig is, dat is wel fijn. Om 13:00 moesten we er zijn, kennis gemaakt met de specialist en mijn lieve ventje achter gelaten, om 15:30 mochten we hem terug ophalen. Het was toch wel heel spannend en ik was dan ook blij dat de arts ons precies op tijd uit de wachtkamer kwam halen. Hij pakte er een boek bij met plaatjes van het oor en legde precies uit wat hij allemaal had gedaan, hij nam daar goed de tijd voor en dat was heel fijn! Hij vertelde dat hij gekeken had in het oor maar dat het van binnen inderdaad erg vies was en daardoor het zicht heel beperkt, ze hebben toen zijn oor eerst helemaal schoon gespoeld.. Toen konden ze het trommelvlies zijn, normaal is deze helder maar bij Pablo was deze dus erg troebel, na goed onderzoeken door dieper het oor in te gaan ontdekte de arts 2 poliepen die door het trommelvlies naar buiten groeide.. Deze heeft hij meteen verwijderd en uit voorzorg besloot hij het trommelvlies te openen zodat hij ook het slijmvlies daar achter kon onderzoeken, dat was een goede beslissing want daar bleken ook nog 2 poliepen te zitten, ook deze heeft hij met succes verwijderd. Uit voorzorg hebben ze meteen zijn neus en keel gecontroleerd op poliepen en ook zijn andere oor en daar was gelukkig alles schoon en vrij van poliepen. Het is dus wel bijna een wonder te noemen dat Pablo op een vies oor na verder geen enkele klachten heeft gehad. De arts vertelde dat hij door de operatie wat last van zijn oog kan hebben vanwege het Horner Syndroom wat na dergelijke operaties aan het oor wel kan optreden maar dat we ons hierover geen zorgen moeten maken omdat dit na 3 weken weer goed zou moeten komen. Ook kan er bij het schudden soms wat bloed uit zijn oortje komen maar ook dit is normaal na de operatie. Omdat hij nu een gat in zijn trommelvlies heeft wat moet genezen mag er absoluut geen zalf of cleaner in zijn oor. Omdat het risico op ontsteking aanwezig is na een operatie en je het oor nu niet met zalf kan behandelen krijgt Pablo de komende 10/12 dagen Metacam. Uiteraard zijn we ons bewust van de nadelen voor de nieren maar de arts vertelde ook dat je soms overwegingen moet maken en dat is ook zo, een ontsteking aan zijn oor willen we ook niet want dat kan weer enorme gevolgen hebben en ook ernstige schade veroorzaken dus daarom toch maar even de metacam, ze kiezen hiervoor omdat het naast pijnstiller dus ook ontstekingsremmend is.
(Pablo nog duf van de narcose en op foto twee de poliepen)
Het oor zou binnen enkele weken hersteld moeten zijn, de normale dierenarts kan dit niet controleren omdat je op de normale manier niet diep genoeg in het oor kan. We kunnen zelf beoordelen hoe het met zijn oor gaat, het oor moet over enkele weken goed schoon zijn en belangrijker ook schoon blijven! Als hij ooit weer van die vieze oren heeft dan opnieuw bezoek bij de KNO arts, het kan namelijk zijn dat er ooit weer nieuwe poliepen terug groeien. De arts vertelde dat 75% van de katten die hij behandeld aan poliepen maine coons zijn, deze schijnen er op 1 of andere manier toch gevoeliger voor te zijn. Erfelijkheid speelt geen rol, dus het is niet dat er nu een grotere kans bestaat dat zijn broertje of half broertjes ook poliepen gaan krijgen.
(Weer lekker thuis)
Eenmaal thuis was het zo enorm lief om te zien hoe de andere op Pablo reageerde, hij werd persoonlijk door iedereen begroet en gewassen, wat is het toch genieten als je dat zo ziet gebeuren, iedereen was blij dat hij er weer was. Pablo was nog erg moe maar wilde wel lekker eten, na het eten is hij bij me komen liggen en heeft hij goed geslapen. Later in de avond werd hij wakker en was hij weer helemaal de oude, wat een dapper ventje! Hij rende weer vrolijk door het huis, speelde met zijn broertje en kroop weer lekker in mijn nek en sprong op mijn rug. Ook vandaag gaat het weer als vanouds, tot nu toe heeft hij geen gelukkig geen negatieve ontwikkelingen en daar zijn we heel blij om. Nu hopen dat het oortje snel goed hersteld en de poliepen voortaan weg gaan blijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten